نقش اعتقادات بهداشتی در انجام رفتارهای پیشگیری کننده از دیابت نوع ۲ در افراد در معرض خطر

مقدمه: دیابت ملیتوس یک مشکل بهداشتی مهم است که منجر به عوارض شدید و مرگ زودرس می شود و شیوع آن در حال افزایش است. توسعه رفتارهای مثبت بهداشتی جهت پیشگیری از بیماری دیابت نوع 2 در افرادی که در معرض خطر بالای این بیماری هستند اهمیت فوق العاده ای دارد. هدف این مطالعه بررسی رابطه بین اعتقادات بهداشتی و رفتارهای پیشگیری کننده از دیابت نوع 2 در افراد در معرض خطر شهر تفت می باشد. روش بررسی: در این مطالعه که در آن از چارچوب مدل اعتقاد بهداشتی(health belief model) استفاده شده است، تعداد 114 نفر مرد و زن بالای 30سال و در معرض خطر دیابت نوع2 که از طریق برنامه غربالگری افراد در معرض خطر دیابت نوع2 که توسط سه مرکز بهداشتی و درمانی شهری شهر تفت شناسایی شده بودند، وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده ها یک پرسشنامه 66 آیتمی بود. داده ها با استفاده از نرم افزارآماری spss و بکارگیری آمار توصیفی، آزمونهای همبستگی اسپیرمن و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: 8/29% از شرکت کننده های این مطالعه مرد و 2/70% زن بودند و میانگین سنی آنها 05/7±78/44 بود. 4/68% از آنها سطح سواد زیر دیپلم داشتند و 4/89% متأهل بودند. میانگین نمره آگاهی و رفتارهای پیشگیری کننده به ترتیب 87/2±80/5 و 83/2±41/5 بود، بطوری که آزمودنیها تنها 05/30% از حداکثر نمره قابل اکتساب رفتارهای پیشگیری کننده را کسب کردند. بر اساس نتایج این مطالعه بین رفتارهای پیشگیری کننده و حساسیت درک شده (009/0>p) 243/0r، شدت درک شده (001/0>p) 312/0r، موانع درک شده (006/0>p) 245/0r و خودکارآمدی درک شده (001/0>p) 497/0r، همبستگی معنی دار وجود داشت. نتیجه گیری: علی رغم وجود عوامل خطر دیابت در افراد در معرض خطر دیابت نوع 2، انجام رفتارهای پیشگیری کننده در این افراد بخاطر نقص در حساسیت درک شده، شدت درک شده، موانع درک شده و خودکارآمدی درک شده در سطح پایینی بود.